Inteligentni nastolatkowie są częściej lubiani przez swoich rówieśników, ale jednocześni oni sami rzadziej lubią osoby mniej inteligentne od nich – wynika z badań naukowców m.in. z Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
– Dotychczasowe badania dotyczące inteligentnych nastolatków sugerowałyby coś przeciwnego, ponieważ są oni stereotypowo postrzegani raczej jako osoby zagrożone wykluczeniem społecznym lub jako osoby z tendencją do egocentryzmu, wywyższania się, narcystyczności. Nasze badania wykazały jednak coś innego – że są oni częściej lubiani przez swoich rówieśników. Dzieje się tak m.in. dlatego, że inteligencja wiąże się z wieloma prospołecznymi cechami takimi jak komunikatywność, poczucie humoru, otwartość, czyli cechami pożądanymi przez innych – powiedziała PAP jedna z autorek badań mgr Maria Flakus z Instytutu Psychologii UŚ.
Jednocześnie sympatia ta nie jest w pełni odwzajemniona – okazało się, że nastolatkowie inteligentni lubią mniej osób w klasie i rzadziej wskazują jako lubianych przez siebie tych uczniów, którzy byli mniej inteligentni od nich.
– Osób wysoce inteligentnych jest zdecydowanie mniej niż tych przeciętnych. Opierając się więc na powyższej zasadzie, że lubimy osoby bardziej inteligentne od nas, widać, że uczniowi o wyższej inteligencji mają mniejsze grono rówieśników, których potencjalnie mogliby lubić – tłumaczyła psycholog. – Wyniki pokazują, że inteligentni uczniowie z jednej strony mają bardzo duży potencjał, aby być lubiani, więc np. mogą pełnić funkcję liderów grupowych, ale z drugiej wskazują, że z trudem będzie im przychodziło odwzajemnianie tych relacji i sympatii – podsumowała badaczka.
Wraz z mgr Flakus badania przeprowadziła dr Lidia Baran z Wydziału Nauk Społecznych UŚ we współpracy z dr. Barnabą Danielukiem z Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie, mgr Katarzyną Kwiatkowską i dr. Radosławem Rogozą z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz prof. Julie Aitken Schermer z University of Western Ontario w London w Kanadzie.
Przebadano 113 osób w wieku około 17 lat (uczniów siedmiu klas szkoły średniej). Do zbadania ich poziomu inteligencji wykorzystano Test Matryc Ravena. Następnie uczniowie odpowiadali na pytania m.in. kogo najbardziej lubią w klasie.
Dane zbierany były w trzech turach: w pierwszym miesiącu szkoły (kiedy relacje interpersonalne nie były jeszcze w pełni ukonstytuowane), po trzech miesiącach (kiedy relacje interpersonalne były już zawiązane) i po roku (kiedy relacje interpersonalne były w pełni wykształcone). Uzyskane rezultaty charakteryzowały się stabilnością zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej.
Artykuł na ten temat zostały opublikowany w czasopiśmie „Personality and Individual Differences”.
Fot. ma charakter poglądowy. Źródło PAP – Nauka w Polsce, Agnieszka Kliks-Pudlik
akp/ ekr/