Pomysł resortu nauki, aby czesne na niepublicznej uczelni można było częściowo odpisać od dochodu, upadł – dowiedział się poniedziałkowy „Dziennik Gazeta Prawna”.
Chodzi o propozycję, aby pracujący student (lub jego rodzice) mógł odliczyć od podstawy opodatkowania część wydatków poniesionych w związku z nauką na niepublicznej uczelni do z góry określonej kwoty. Takie rozwiązanie miałoby ułatwić dostęp do nauki na poziomie wyższym osobom mieszkającym poza aglomeracjami oraz uchronić uczelnie od skutków niżu demograficznego. Z informacji gazety wynika jednak, że inicjatywę – o której dyskutowano od dłuższego czasu – zablokowali koalicjanci.
Dziennik zwraca też uwagę, że pomysł podzielił środowisko akademickie na dwa obozy – zwolenników i przeciwników ulgi. Nie może więc dziwić, że jednomyślności nie ma też po ogłoszeniu rezygnacji z pracy nad tym rozwiązaniem. Profesor Piotr Stec z Uniwersytetu Opolskiego, od początku nie był przekonany do tej inicjatywy.
– Skutki niżu demograficznego odczuwają także uczelnie publiczne. Na wielu kierunkach po rekrutacji zostaje sporo wolnych miejsc. Nie ma więc powodów, aby jego konsekwencje minimalizować jedynie w stosunku do uczelni prywatnych – powiedział gazecie.
Zupełnie inaczej sprawa wygląda z perspektywy uczelni prywatnych. Ich przedstawiciele wskazują, że dla wielu uczących się osób byłby to wyraźny sygnał, że warto inwestować w naukę, a kształcenie jest na liście priorytetów rozwojowych państwa.
– Żałuję, że zrezygnowano z wprowadzenia tej ulgi –powiedział „DGP” prof. Robert Rządca z Akademii Leona Koźmińskiego. Zwrócił uwagę, że zarówno szkoły publiczne, jak i prywatne podlegają pod ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.). W konsekwencji mają takie same obowiązki i muszą spełniać identyczne kryteria funkcjonowania. To, co je różni, to sposób finansowania.
– Uczelnie niepubliczne działają dzięki czesnemu, natomiast działalność publicznych szkół wyższych dotuje państwo – dodał Rządca.(PAP)