Cofnijcie się o miliony lat w czasie i poznajcie tajemnice niezwykłych kopalin

W Muzeum Bursztynu w Gdańsku można zobaczyć ekspozycję zatytułowaną „Bursztyny Świata”. Wśród prezentowanych na niej okazów jest m.in. naj­więk­sza na świe­cie bryła gle­sytu z Suma­try, która waży ponad 70 kilo­gra­mów. Żywica ta może zostać niebawem wpisana do Księgi Rekor­dów Guin­nessa. Równie ciekawy jest 50-kilo­gra­mowy okaz żywicy kauri z Nowej Zelan­dii. Jest to kopal, młoda żywica, która powstała mniej niż milion lat temu. Takich ciekawostek jest na ekspozycji mnóstwo.

Mało kto wie, że bursztyny możemy znaleźć niemal na całym świecie. Na Ziemi występuje co najmniej kilkaset różnych żywic kopalnych określonych mianem „bursztynu”. Tym terminem można umownie nazwać skamieniałe żywice starsze niż milion lat, ale każdy rodzaj żywicy kopalnej powstawał w innych warunkach geologicznych i klimatycznych, a także innym środowisku – lądowym bądź morskim. Zróżnicowanie żywic kopalnych zależy też od gatunku drzewa macierzystego. O niemalże wszystkich tajemnicach bursztynów dowiemy się z wystawy „Bursztyny świata, wystawa żywic kopalnych ze zbiorów PAN Muzeum Ziemi w Warszawie oraz Janusza Fudali – Ambersafari i Douga Lundberga – Ambericawest”.

Bursztyny świata w Gdańsku – największy waży 70 kg

Ekspozycja prezentuje także kopale, młode żywice powstałe mniej niż milion lat temu, w tym 50 kilogramowy okaz żywicy kauri z Nowej Zelandii.

Znamy żywice triasowe, jurajskie, kredowe i nam najbliższe – paleogeńskie, sprzed co najmniej 40 milionów lat. Większość z tych żywic jest prezentowana na wystawie. Na ekspozycji pokazujemy również największą na świecie bryłę glesytu z Sumarty, ważącą ponad 70 kilogramów, aspirującą do zaszczytu wpisania do Księgi Rekordów Guinnessa. Na szczególną uwagę zasługuje bryła bursztynu meksykańskiego z Chiapas o masie 8 kilogramów.

Żywice w biżuterii i na mapie

Dopełnieniem wystawy są prace biżuteryjne polskich artystów-bursztynników: Danki Czapnik, Sławy Tchórzewskiej, Marcina Tymińskiego, Andrzeja Kupniewskiego, Jacka Byczewskiego, Pawła Kaczyńskiego, Sławomira Fijałkowskiego oraz Wojciecha Kalandyka i Macieja Rozenberga – Art7, wykonane z różnych żywic kopalnych.

Celem artystów było stworzenie wyjątkowej biżuterii łączącej bursztyn bałtycki, dominikański i sumatrzański w ramach projektu „Amber. Around the Word”, którego pomysłodawcą jest Janusz Fudala.

O występowaniu bursztynu na świecie „opowiada” mapa żywic kopalnych. Opracował ją dr hab. Jacek Szwedo, prof. UG, kierownik Pracowni Entomologii Ewolucyjnej i Muzeum Inkluzji w Bursztynie z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii, Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.

Ekspozycję można oglądać do 30 września br roku w Muzeum Bursztynu w Gdańsku. 

Warto zajrzeć: Cof­nijmy się kil­ka­dzie­siąt milio­nów lat wstecz…, aby zro­zu­mieć bogac­two i róż­no­rod­ność teraź­niej­szo­ści! Dla­czego w przy­ro­dzie wystę­puje tak wiele rodza­jów „bursz­ty­nów”? Dla­czego róż­nią się od sie­bie kolo­rem i kształ­tem? Dla­czego jedne są cenione, a inne nie? Jakie czyn­niki na to wpły­wają? Na te i inne pyta­nia odpo­wie nad­cho­dzące opro­wa­dza­nie kura­tor­skie „Żywice kopalne w cza­sie i prze­strzeni” poświę­cone wysta­wie cza­so­wej „Bursz­tyny Świata”. Spotkanie poprowadzi prof. UG Jacek Szwedo, kie­row­nik Pra­cowni Ento­mo­lo­gii Ewo­lu­cyj­nej i Muzeum Inklu­zji w Bursz­ty­nie z Kate­dry Zoolo­gii Bez­krę­gow­ców i Para­zy­to­lo­gii, Wydziału Bio­lo­gii, Uni­wer­sy­tetu Gdań­skiego. Odbędzie się ono 21 lutego w godzinach 17-18 w Muzeum Bursztynu. Wstęp wolny.

ZOBACZ TAKŻE:

Maluje ustami od trzydziestu czterech lat (galeria prac)